خاطرات سورنا

دویست و سی و پنج روز از آخرین مطلبی که توی وبلاگ گذاشتم میگذره، چقدر زیاد. واسه سورنا چقدر با شوق و ذوق مطلب میگذاشتم اما واسه سینا مدتهاست که به بهانه کار و گرفتاری بهوبلاگ سر نزدم. باید سعی خودم رو بکنم که حداقل هر ماه این کار رو بکنم. - مرور خاطرات هم تو این هفت، هشت ماه خیلی زمانبر هست. اما اتفاقات تلخ و شیرین زیادی تو این مدت رقم خورده، که یکیش مربوط میشه به امیرعلی (پسرعمه سورنا و سینا) که اواخر بهمن ماه به کما رفت و حدود 15 روز هم تو کما بود و دکترها کامل ازش ناامید شده بودن، اما قدرت خدا از هر علم و دانشی بالاتر هست (بیماری گیلن باره) و خدا روشکر (دکترهاش میگفتم معجزه شده) کم کم به هوش اومد و الان هم سرحال و قبراق زندگیشو میکنه. (...